İlk başlarda
önemsemiyormuş gibi yapmalıyım, attığın mesajlara geç cevap yazmalıyım ki
sıkılmayasın benden. Ama cevap atmalıyım ki böylece ümidini de kesmemelisin.
Buluşmak istediğinde hemen kabul etmemeliyim, ne kadar kolay görürsen beni, o
kadar anlamsızlaşırım.
En son ben
aradıysam, bir daha aramamalıyım. Senin aklına düşmeliyim, sen atmalısın artık diğer
adımı. Beklemeliyim sabırla.
Özlersem,
unutmalıyım. Kendi kendime bile söylememeliyim ki hissetme.
Öpmek
istersem, azarlamalıyım. Yapmak istediklerimin tersini yaparsam
anlamazsın seni ne kadar çok sevdiğimi. Çünkü anlarsan sevmezsin beni…
Gerçekten
seversem seni, başaramayız çünkü ben kaçamam o zaman senden. Gelirim boynuna
atlarım falan lüzumsuz sarılırım sana durmadan. Dakikalar boyunca öperim hiç
bırakmadan. Bağıra bağıra özlediğimi söylerim ve ne kadar çok sevdiğimi
anlatırım sana. Hoş olmaz, kaçamam o zaman… Sana kötü davranmazsam aşık
olamazsın bana, maazallah bir de sevdiğimi söylersem bütün inancımızı
yitiririz.
Ben
kaçamazsam, sen kovalayamazsın. İlişkimiz mehter takımı gibi iki ileri bir geri
gidemez ve sen sevmezsin beni.
Her gün daha
çok sevmeli ama daha az belli etmeliyim ki, aşkımız sonsuza dek sürsün. Avcunun
içine düşmemeliyim. İpleri elimden bırakmamalıyım! Kartlarımı açmamalıyım!
Eğer gerçekten
seversem, maskem düşer ve içimdeki amatör çocuk mutlu etmez seni. Hep bir adım
uzağında durmalıyım ki, sen de sevebil beni…
Ama bir gün
sen seversen beni, hemen söyle ki ben de gerçekten sevebileyim.