Senden Sonra

          Hayatına biri gelir, hoş gelir ve bazen geldiği gibi gider…

          O hayatında olduğu sürece sen fark etmeden her gün daha çok ona benzersin, o da sen olur.  En güzeliyse sonunda biz olmaktır.

          Ve bir gün bir şekilde o gider, biz biter ve sadece sen kalırsın yeniden.

         “Sen gittikten sonra, bir süre evden çıkamadım ben. Her yerde biz olmaya alışmışken, tek başıma gidemedim hiçbir yere. Sonra anladım ki çıkmam gerek bu evden, hayatımda olduğu gibi evinde her köşesinde sen varken daha fazla durmamalıydım, çıkmalıydım…

          Kendimi yattığım yerden kaldırıp, giyinip, süslenip gitmeliydim bu odadan… Yeniden ben olmalıydım.

Dolabımdaki her kıyafette sen vardın yine, ya sen almıştın ya seninle almıştık ya da seninle giymiştim. Giyinemedim, süslenemedim… Oturdum kaldım orda ve orada bıraktım seni…

          Sen gittikten sonra ben kaldım, çayıma attığın üç şekeri atmıyorum artık ben. Bir birayla sarhoş olmuyorum artık. Saçlarımı açıyorum zaman zaman, sıkı sıkı toplamalardan vaz geçtim bir süredir. Eşofmanlarımı kaldırdım attım, elbiseler, etekler, kotlar giyiyorum.  Makyaj yapıyorum artık her gün, hatta bakkala giderken bile… Oje de sürüyorum diğer kızlar gibi… Topuklu ayakkabılarımın sayısı spor ayakkabılarımın sayısıyla kıyasıya yarışır. Artık geceleri 12’de kabak olmuyorum. İstediğim saatte gelebiliyorum evime. Ne bileyim, senin bende ezbere bildiklerin artık yoklar işte…

        Ben varım uzun zamandır, sadece ben. Her şey değişmiş bile olsa ben hala aynıyım… Bir de kimsenin beni senin kadar çok sevmemiş olması…”