An kara

Biz Ankarayı severiz çünkü neden sevdiğimizi biz de bilmeyiz. Sizin nefret ettiğiniz her halinden biz de nefret ederiz aslında... Aşk gibi biraz Ankara, siz aşık olduğunuz insana neden aşık olduğunuzu söyleyebilir misiniz?
Büyük görünür Ankara haritalarda, ama içi boştur, yaşanabilen yerleri az ve küçüktür. O yüzden yaşanabilir her duvarında, her köşesinde, herkesin bir anısı vardır.
Bahçelinin minnacık 7. caddesinde önce ailesiyle çekirdek çitleyip sonra Sim'den dondurma yiyen her çocuk büyüyüp aynı caddede piyasa yapmıştır mesela. Gerek Ankara apaçisi olarak gerekse onlarla dalga geçmek için o caddeden mutlaka arabayla son ses müzik eşliğinde geçilmiştir en az bir kez. Biraz yaş kemale erince Tunalı, Bestekar sokakları mesken olur ergenlere. Karum abaza köprüsünde duran "la bebeler" karum merdivenlerinde içilen ilk biralar büyütür Ankara çocuklarını.
Cafe kültürü vardır bir kere Ankara'da, yoklama alsan her gün tam mevcut çıkacak, hamakta sallanmalı Ottimolar, Adonisler... Mekan isimleri de güzeldir burda, Biberon, Onaon, Limon...
İtinayla doğum tarihi değiştirilmiş pasolarla girilmeye çalışılan Saklı Kent, gizli kapaklı içeri sızılan okul Şenlikleri vardır. Eğlence alternatifi kısıtlı olunca, her organizasyonu gidilesidir gri Ankaranın...
Ne de yakışır Ankara'ya bembeyaz kar... Eridikçe helvaya benzer, kakolu helva... Siz çamur deseniz de helvadır o aslında... Ama karın en güzel yanı, televizyon karşısında yarın okul tatil olsun diye dua etmektir. Sabah uyandığında kardan eser kalmış olmasa da bir umut değil midir yaşatan insanı?
Sonra dört yanı üniversitedir Ankara'nın... Birinden birine girersin, giremezsen sınava bir daha girersin... Kampüs demeye bin şahit isteyen üniversitelerde önemli olanın bina değil içerisindeki şamatanın olduğunu düşünerek tadını çıkarmaya çalışırsın. Yani genel olarak azla yetinmeyi öğretir Ankara insana...
Hadi değişik birşey yapalım! ünleminin cevabı hep Lunaparka çıkar burda...
Belediyesinin yaptığı ve kimsenin ne olduğunu bilmediği binaları vardır mesela. Güldürür seni...
Hiç bitmeyen bir metro, hiç bitmeyen umutlar demektir...
Hiç durmayan ama hep sıkışan trafikleri "en azından durmuyoruz" dedirtir, merakını cezbeder insanın sabah sabah, "kaza mı var" dedirtir, uykusunu açar...
Şehrin dışına kurulmuş, yeni bir şehirde yetişmiş çocukları vardır, şehirlileri vardır, köylüleri, ameleleri, bebeleri vardır..
Simiti vardır, keçi heykelleri, yeşil yerleri vardır...
En önemlisi Anıtkabir vardır Ankara'da...
Sevmek istedikten sonra sevilecek bişey aramayanların sevdiği kocaman ama içi boş bir şehirdir işte Ankara...
Üstelik burda gece hayat erken biter, haydi ii geceler...